31 DITËT E NAIMIT 2011
Mohamed El Amraoui lindi në Fez më 1964 dhe jeton në Lyon, Francë, prej vitit 1989. Është poet, përkthyes dhe aktor, shkruan në frëngjisht dhe arabisht dhe bashkëpunon shpesh me muzikantë dhe artiste. Ftohet shpesh në festivale ndërkombëtare poezie. Ka botuar mjaft libra dhe publikuar CD e libra artistikë, duke përfshirë De ce côté-ci et alentour, (Nga kjo anë dhe rrethinat), L’Idée bleue, 2006, Dritarja, e diel dhe ditët e tjera (në arabisht), Fadâ’ât, Amman, 2007, Récits, partitions et photographies, (Tregime, partitura dhe fotografi), La Passe du vent, 2007, Accouchement des choses, (Lindja e gjërave), Dumerchez, 2008. Përkthen poezi arabe në frëngjisht dhe ka botuar, mes tjerash, poezi nga Saleh Diab dhe një antologji me poezi bashkëkohore marokane.
“Mohammed El Amraoui shkruan, flet dhe lexon frëngjisht. / Mohammed El Amraoui shkruan, flet dhe lexon arabisht. / Mohammed El Amraoui shpik imazhet e veta dhe strategjitë e veta sintaksikore
dhe gramatikore. / Mohammed El Amraoui shmang fjalët konvencionale; ka krijuar një ‘zjarr në majën e gjuhës’ dhe zbuloi që ‘dielli është pak i dobët’.” [B. Bretonnière]
FOTOGRAFI
1.
Matanë qytetit
arrij në një urë që nuk njoh.
Shkallët në të dy anët shpërthejnë flakë
dhe palosen prapa kundër mureve të liruara
sikur të bëheshin pirg në vend
Në të kaltrën e thellë të mbrëmjes
mund të dalloj vetëm fillimin e një fjale,
ndoshta ndjenjë ose ndjeshëm…
Në mes të gjithçkaje bie nata.
Shkallët përhapen si shpatulla
në secilën anë të një binari të hekurt që shtrihet në atë
që mund të jetë përgjigjedhënësi telefonik
në gojën e urës.
Nuk mund të shpërfill kollën time
dhe gjithçka që shpie
lart nëpër shkallët e brinjëve të mi.
Dërrasa e hekurt e kraharorit.
Kalimi mjaft i brishtë për frymë.
Diçka e shkarravitur në qymyr druri:
një shkarravinë
nëpër pragun e ndjenjës.
2.
Radha dritaresh e derdhin veten për lumin.
Nata mbështetet me gjithë peshën e saj mbi mendjen.
Për të panjohurin është sikur të ecësh me zor nëpër
ujë.
3.
Në njërën anë
gjëmimi i lumit hedh hijen e urës.
Në anën tjetër
hija e një ure i ngjitet murit të vjetër
që e mban në vend.
Në një anë tjetër
drita zhytet, shtresë pas shtrese, në shtratin e lumit
pa u vënë re.
Bronzi dhe bakri i mbrëmjes
zhytem në gojën time.
Përkthyer në anglisht nga Lavinia Greenlaw, nga anglishtja
në shqip nga Silke Liria Blumbach
Pra unë them që dikush po flet, pra unë them që dikush
po flet për mua, pra unë them që dikush po flet
për mua kur unë po flas, dhe brenda meje kjo është
heshtja të cilën dua të lëshoj, por dalin fjalë duke u
shkrepëtuar, zbardhëllim, i hutuar
Nata, mbi të gjitha, e papërshkrueshme
mbulon të gjitha
këto
skorie
dhe vjen
heshtja
pastaj, më vonë
dhe plluquritjet që pasojnë
Secili prej kërcimeve përmban kërcime më të vogla,
secili konciz dhe i skalitur si diagram, më i vogël,
mezi i deshifrueshëm.
Një femër thotë: Nuk i njoh të gjitha lartësitë e kërcimeve
të tua, ende nuk i njoh. Dhe nata vjen nëpër
dritare; nata i jep dritares mprehjen e syrit të një
maceje. Një errësirë i rrethon sytë; rrokje, rrokje pas
rrokjeje, feta të holla; që është e tëra që ka mbetur
Përkthyer në anglisht nga Norbert Bugeja dhe Emilie Jones,
nga anglishtja në shqip nga Silke Liria Blumbach